There were three times at which the Messenger of Allah (ﷺ) used to forbid us to pray or bury our dead - when the sun begins to rise till it is fully up, when the sun is at its height midway till it passes the meridian, and when the sun draws near to setting till it sets, or as he said.

(3621) el-Eş'as'dan rivayet edilmiştir; dedi ki:

Benimle yahudilerden bir adam arasında (ihtilaflı) bir arazi vardı. Adam beni (m
hakkımı) inkâr et(miş)ti. (Tutup) kendisini Peygamber (s.a)'e götürdüm. Peygamber
(s. a) bana:

"Senin şahidin var mı?" diye sordu. Bende, "Hayır" cevabını verdim. (Bunun üzerine)
yahudiye (dönerek):



"Yemin et" diye emir verdi. Ben (onun yemin etmesine fırsat vermeden):

"Ey Allah'ın Rasûlü, bu durumda (bu adam) yemin eder ve malımı (da elimden alır)

götürür, dedim. Bunun üzerine Yüce Allah; "Fakat Allah'a verdikleri sözü ve

[166] [167]
yeminlerini az (bir) paraya satanlar var ya..." âyetini, sonuna kadar indirdi.

Açıklama

Avnü'l-Ma'bûd yazarının açıklamasına göre; "Tıybî, metinde geçen; "Bu durumda (bu
adam) yemin eder ve malımı götürür gider" sözüyle bu söz üzerine inen Al-i İmran
sûresinin 77. âyet-i kerimesi arasında iki yönden ilgi bulunduğunu söylemiştir:

1- Sanki âyet-i kerime'de Eş'aş'a; "Davalı aleyhine bir delilin bulunmadığına göre,
senin yapabileceğin tek şey ona yemin ettirmektir" denilmektedir. Bu bakımdan
metinde geçen bu sözle sözü geçen âyet-i kerime arasında çok yakın bir ilgi
görülmektedir.

2- Âyet-i kerimede, hakiki Tevrat'ta da bu hükmün bulunduğunu yahudilere ihtar eden
bir nükte olduğu söylenebilir. Bu da âyet-i kerime ile hadis-i şerif arasındaki ilgiyi
gösterir."

Görülüyor ki, mevzumuzu teşkil eden bu hadis-i şerif, mahkemelerde azınlıklara da
yemin ettirileceğine delâlet etmektedir. Bu yeminin nasıl ettirileceğini bir önceki

£1681

hadis-i şerifte açıklamıştık.

26. (Dava Konusu Olan Hadiseyi Görmediğini Söyleyen Davalı) Bir Adam
Görmediği (Bu) Hâdise Hakkında Bilgisine Göre Yemin Eder